Perşembe, Şubat 26, 2009

veda yemeği

içinde "yemek"le ilgili bir şey geçen kitapları, içeriğine bile bakmadan topluyorum, söylemiştim. michel tournier'nin veda yemeği isimli kitabını da böyle alıp attım çantaya geçen kitap fuarında.

bu aralar kitap okuyamıyorum demiştim ya, neyse dün aldım elime kitabı. kitaba ismini veren ilk öyküyü keyifle okudum. sonraki öykülerdeyse feci sıkıldım. ancak veda yemeği tek başına bir kitap olacak kadar keyifli, hayatın içinden geldi bana. o yüzden devamını beğnemesem de, yine de nitelikli bir okuma gerçekleştirdiğime karar verdim.

kitaptan şu paragrafın altını çizdim;

"Seferlerimle ilgili anılarımı anlatırken tutkuyla beni dinliyordu. Sonra sermaye tükendi. Tutkusu saygıya dönüştü. Daha sonra da bana verdiği yalnızca sabır göstermek oldu. Ve sabrın da bir sınırı vardır..."

3 yorum:

nilcity dedi ki...

Ece aynı takıntı bende de var.Bu kitapları gördüğüm anda serotonin tavan yapyor bende.Kendi kitaplarından beğendiklerini paylaşır mısın? nil

ece arar dedi ki...

tabii:)) bazılarını eskitarifler.blogspot.com'da paylaşıyorum

minikpandispanya dedi ki...

"Seferlerimle ilgili anılarımı anlatırken tutkuyla beni dinliyordu. Sonra sermaye tükendi. Tutkusu saygıya dönüştü. Daha sonra da bana verdiği yalnızca sabır göstermek oldu. Ve sabrın da bir sınırı vardır..."

Bir ilişkinin girişi-gelişimi-bitişi bu kadar naif anlatılır.Teşekkürler.