Hadi kardan adam yapmaya

Birkaç gün sonra kar yağacaksa atkıları, eldivenleri, şapkaları saklandıkları yerden çıkarmak lazım. Hem sonra şapka takmaktan kesinlikle nefret eden çocuklar için yumyumuşak kulaklıklardan almak lazım. Eldivenlerini orda burada unutan yavrucaklara birbirine bağlanan ve sonra da monta iliştirilen eldiven bulmak lazım, ki var mıdır böyle bir şey bilemem. Sonra mumbot almak lazım. Eskiden öyle denirdi, mumbot… Şimdi ne deniyor, bak, bunu da bilmek lazım. Mumbot dediğin bir kış giyilir, sonra büyür ayaklar. İnsan şaşırır, ne zaman büyüdü bu çocuk bu kadar diye… O mumbotlar karda kışta hatırlanıp da dip bucaktan çıkarıldığında anlar çocuğunun büyüdüğünü…

Hadi kardan adam yapalım, dersin… Dışarısı kış kıyamet… Birden aklına gelir; bunca kara bir de kalın kalın botlar lazım… Nereye koymuştuk senin şu botlarını, dersin sonra. Gidip dolapları karıştırırsın. Minik insan heyecanla arkandan gelir… Normal şartlarda hiç gönüllü değilken lahana gibi giyinmeye, şimdi iki kazak üst üste giymiştir, içinde kesin külotlu çorap, üstünde de en kalın pantolonu vardır. Hatta şapkasını ve eldivenlerini de takmış, işte senin peşinden heyecanla geliyordur. Dolaptan çıkar o botlar. Hah, kırmızı mesela, ne şirin. Kalın mı kalın, ayağa su imkansız geçirmez, minicik ayaklar bunun içinde asla üşümez… Minik insan da heyecanlanır, hemen giymek ister botlarını. Giysin ki hemen gidilsin kardan adam yapmaya.

Aaa bir bakar, bir bakarsın botlar ufak.. Büyümüş işte… Biraz daha büyümüş, geçen kıştan bu yana resmen büyümüş. Olmadı botlar dersin, o üzülür, sen üzülürsün… Olabilecek en kalın başka ayakkabıya talim olup giyiverir hemen. Normal zamanda asla çabucak hazır olamazken kapı kenarındadır artık, hazır asker vaziyetinde, bir elinde havuç, diğer elinde süpürgeyle…

E, kış gelmiştir artık… Hadi kardan adam yapmaya.