sevgili günlük

sevgili günlük; nisan ayında bu hava nedir; iç karartıyor. tamam yani, barajlar dolsun falan ama güneş de arada bir kendini göstersin, bu ruh hali felaket.

dün zaten korkunç bir gündü; göz kapağımda çıkan ve bir türlü ilaçlarla dahi inmeyen o şişlik için doktora gidecektim... ama elvin gece boyu "kulağım ağrıyor anne" dediğinden sabah felaket başladı. halsiz bir elvin, doktora gitmek zorunda olan bir ece.

nitekim bir saatliğine anneme bırakıp doktora gittim. doktor bir iğneyle o şişliği delip beni yolladı. araba aynasında kendime bakınca küçük çaplı bir şok yaşadım; gözkapağımdan kan akıyor... a be profesör doktorum, insan bir pamuk falan verir, akacak burdan bir şeyler der, değil mi?

yok ama, o halde geldim eve. elvin uyumuş... uyandı, dudaklar şişmiş. genellikle ateşi çıkarken olur öyle. kalktık, zar zor giydirdim, hastane...

bugün ama başka bir gün. şişlik azalıyor, elvin iyi. ama hava, hava beni kahrediyor. evdeyim ve çıkamıyorum...

gerçi pınar beni galeyana getirdi, uydum ona. yarın istanbul. emre ile elvin oynasın, ece ile pınar çene çalsın... çok seviniyorum, çok...