sağır duymaz uydurur

elvin'in bir problemi var; bazı sözcükleri yanlış biliyor. ama bu yanlış bilme hikayesi tamamen duyduklarını kafasında yanlış yorumlamasından ve de dikbaşlılığından kaynaklanıyor. bir sözcüğü artık nasıl duyuyorsa öyle yerleştiriyor beynine ve sonra da kendi bildiğinin doğru olduğunda ısrar ediyor.

yedi yaşında bir velet olabilir ama kesnilikle fazla iddiacı. bunu nasıl kıracağız bilemiyorum. bu "yanlış bilme" işi bu sene gözle görülür bir problem olmaya da başladı. okulda çünkü dikte dersinde öğretmen ne dese yazıyorlar ya ya da işte ben o üşendiğinden yazması gereken şeyi okuyotum, o yazıyor, bir bakıyoruz bütün t'ler d. işde, kitapda vesaire vesaire...

bir de ciddi ciddi yanlış öğrendikleri var. işte iki diyalog;
-anne bugün etüp dersi var.
-etüt olmasın?
-hayır anne, etüp.

-anne yeni jandarma verdiler bize.
-??? nasıl bir şey o jandarma? (bir iki sn. sonra anladım tabii.) getir bakayım o jandarmayı bana sen:))
-işte bu anne.
-kızım o ajanda:)))
-yaaaa
-ya!