oluyor böyle şeyler...

kuzucuğun yarın okulda "sunum"u var. sunum ne iddialı sözcük değil mi, adı bile beni irkiltmeye yetiyor. aklıma amerikan filmlerindeki stresli, kravatlı adamlar geliyor. acayip hazırlanmıştır sunuma, geçer ciddi yüzlü, yaşlı ve sıkıcı adamların karşısına, başlar "sunum"unu yapmaya...

bu sunum yarın, dediğim gibi. ve çocuk yarın okul kıyafetlerini giyip okula gidecek. tatil gününde okula gitmesi bir yana, bir de işte koca koca insanların önünde birtakım şeyler söyleyecek...

niye? biz veliler onların okulda cidden bir şey öğrendiklerine inanalım, "verdiğimiz paralar helal olsun diyelim" diye. böyle de bir anafikri var bu işin. tamam insanın çocuğunun günbegün geliştiğini, öğrendiğini bilmesi güzel de, benim bir veli olarak böylesi gözüme sokulan bir çabaya ihtiyacım pek yok. ben evde gördüğüm halinden onun durumunu az çk çıkarabiliyorum, bu da bana yetiyor. eminim bir çok veliye bu sunum sayısı az bile geliyordur.

yahu bana kalsa olmasın sunum, müsamere, şu bu. olmasın valla. ben giriyorum strese. kendi çocukluğum aklıma geliyordur belki...

ayrıca her sunum öncesi "lütfen çekim yapmayınız. cd olarak size takdim edeceğiz" yazısı da beni delirtiyor. çekim yapmanın sunum esnasında sahneye kadar yürüyen ve dünyada bir tek kendisi ve kendi evladı varmış gibi davranan veliler yüzünden çıkartıldığın tahmin ediyorum, edebiliyorum.

bu konudaki itirazım bu kırk dakikalık sunum cdlerinin tam 25 tl'ye veliye satılıyor olması. yahu maliyeti ne? bir lira, iki lira. bizden yeteri kadar para alıyorsun, bir jest yapıp sunumu da çektiriyorsun, e o zaman devam et jeste, hediye et şu cdleri...

öyle işte. negatif miyim bugün?

yok değilim, şimdi pozitife geçiyorum. tra la la:))))