şavkar altınel'den tepedeki yabancı'yı okudum en son... aylardır kitap okuyamamıştım, kendi içimde yaşadığım bir küslük durumu işte. nihayetinde geçen hafta bir gün, bir seferde okudum tepedeki yabancı'yı. ben daha önce şavkar altınel kitabı okumamıştım; bunu alma sebebim de ingiltere'yi bilmediğimiz, ayrıntılı bir gözle, kimi edebiyatçıların izini sürerek yazmış olması.
konu ilginç geldi yani:)
neyse okudum, sevdim. kimi isimlerin ardından yazarla birlikte gittim... ama yazarın en çok günlük detayları anlattığı kısımları sevdim, oradaki sade dilin ardında inanılmaz bir tat vardı.
sevgilisinin annesinin mesela yaşlanıp da hastalandığı dönemde beraber yaptıkları o son yolculukta kendini güvensiz hissederek sürekli çantasını kucağında tutması, birdenbire eski bir fotoğrafını çantadan çıkarıp gençliğini göstermesini anlattığı sahneler mesela, yıllar sonra da hatırlayacağım şeyler...
başka şavkar altınel kitapları da okuyacağım galiba. kitap yky'den yeni çıktı. zaten altınel bir yky yazarıymış, oradan bulunabilir diğer kitaplar da...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder